فرش دستباف فارس
تاریخچه
آنچه از فرش دستباف فارس میدانیم قدمتی پیش از سیصد سال دارد. اینکه در فارس باستان فرش بافته می‌شده است، تنها به مدد منابع مکتوب به اثبات می‌رسد. اسناد و مدارک فراوان نشان دهنده آن است که فرش دستباف فارس دسته کم 12 قرن قدمت دارد که کهن‌ترین سندی که در آن از فرش‌های فارس یاد شده، صورت اموال خزانه هارون الرشید عباسی است که پس از مرگ او به سال ۱۹۳ هجری فراهم آمده است.
نقش ونگارهای سنـتی معمولاً ذهنی بافته شده که دارای ساختاری هندسی است. در این نگاره‌ها از قرینه سازی اجتناب میشود. بیشتر بافندگان طایفه شش بلوکی به ویژه هیبت لُر وعرب چرپانلو و طوایف دیگر مانند رحیم لو، شکر لو، خنگشت و صفی خانی از گروه نقوش و نگار‌های سنتی در قالی‌های خود استفاده می‌نمایند.
تاروپود
فرش های دستباف فارس به دو شیوهٔ بافت «لول» و بافت «تخت» بافته می‌شوند. فرش های دستبافی که به اسلوب تخت بافته می‌شوند به سبب نرمی و تختی و انعطاف پذیری، صاف و چسبان بر زمین نمی‌ماند و زود جمع می‌شوند. از میان ایلات فارس، بافت تخت در ایلات خمسه بیشتر متداول است.
بیشتر قالی‌های کهنه فارس که تار و پودشان از پشم است و تار و پود نخی تنها در مناطقی مانند کوهستان اقلید و داراب و آباده فراغه و بخشی از نی ریز متداول بوده است، بخصوص در قالیچه‌های ریز بافت از آن استفاده میشود.
همچنین این فرش بیشتر توسط مردمان
- شیراز
- آباده
- تبریز
- بولوردی
- قالی های عشایری فار
بافته میشود
رنگرزی
رشته‌های تار در دستبافی تمام پشم و نیز در آن‌ها که ریشه ابریشمی دارند، به همین علت رنگ نمی‌شود؛ بنابراین رنگ طبیعی پشم ریشه همیشه نمایان است. بخش زیادی از فرش های عشایری دو پوده، و نزدیک به نیمی از قالی‌های روستایی یک پوده است که اغلب به صورت رنگ شده در بافته‌ها مورد استفاده قرار می‌گیر
که خوشبختانه بیش از 80 درصد فرش های دستباف فارس صادراتی هستتند که باعث درامد مناسبی قالی بافان این شهر هستند
منبع:کجازو
